Przejdź do zawartości

Kosmatka polna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kosmatka polna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

sitowate

Rodzaj

kosmatka

Gatunek

kosmatka polna

Nazwa systematyczna
Luzula campestris (L.) DC.
J. B. P. A. M. de Lamarck & A. P. de Candolle, Fl. franç. ed. 3, 3:161. 1805[3]

Kosmatka polna (Luzula campestris) – gatunek byliny należący do rodziny sitowatych (Juncaceae). Występuje w całej Europie oraz na północno-zachodnich krańcach Afryki. Jako roślina zawleczona rośnie na Azorach, Falklandach, Nowej Fundlandii oraz w Australii i Nowej Zelandii[3]. W Polsce jest rośliną bardzo pospolitą na terenie niemal całego niżu i w niższych położeniach górskich. Nieco rzadziej spotykana jest tylko na północno-wschodnich krańcach kraju[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Kwiatostan
Owoce
Pokrój
Niska roślina luźnokępkowa.
Łodyga
Pojedyncza, wzniesiona o wysokości do 30 cm. Pod ziemią kłącze z krótkimi rozłogami.
Liście
Ulistnienie skrętoległe. Liście łodygowe płaskie, duże, owłosione, o zamkniętych pochwach. Na brzegach liści długie, białe włoski, wyglądem przypominające watę.
Kwiaty
Zebrane na szczycie łodygi w kilka (3-6) kłosokształtnych kwiatostanów zawierających do 10 kłosków każdy. Przynajmniej część kłosów zwykle na gałązkach odgiętych ku dołowi. Działki kwiatów ciemnokasztanowe, obrzeżone i ostro zakończone. 6-krotny okwiat tworzą 2 rzędy brunatnych, lancetowatych, obrzeżonych i ostro zakończonych działek (po 3 w każdym rzędzie). Wewnątrz okwiatu jednokomorowy słupek z trójdzielnym znamieniem i 6 pręcików. Żółte pylniki są wielokrotnie dłuższe od nitek pręcików, a szyjka słupka dłuższa od zalążni.
Owoc
Nieco dłuższa od działek okwiatu, trójkątna, brunatnego koloru, jednokomorowa torebka. Nasiona o długości 1,6-1,9 mm zaopatrzone w wyrostek, który jest dwukrotnie, a po wyschnięciu trzykrotnie dłuższy od nasiona.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina. Roślina przedsłupna i wiatropylna, kwitnie od kwietnia do maja[5]. Nasiona posiadają elajosom i rozsiewane są przez mrówki (myrmekochoria). Rośnie na wzgórzach, łąkach, ugorach, wrzosowiskach. W górach występuje po górną granicę lasu. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Nardo-Callunetea[6]. Liczba chromosomów 2n=12.

Zmienność

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z k. owłosioną, k. olbrzymią i k. licznokwiatową[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-18] (ang.).
  3. a b Taxon: Luzula campestris. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2010-11-21]. (ang.).
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 342, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  6. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  7. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.